συμπελέκημα

το, Ν

η ενέργεια και το αποτέλεσμα τού συμπελεκώ.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συμπελεκώ. Η λ. μαρτυρείται από το 1884 στον Ηλ. Κανελλόπουλο].